สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ จังหวัดกาฬสินธุ์

หน้าแรก » สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ จังหวัดกาฬสินธุ์
แบ่งปันไปยัง : แบ่งปันไปยัง facebook

ประวัติของจังหวัดกาฬสินธุ์

          สมัยกรุงธนบุรีประมาณ   พ.ศ. 2310  พระเจ้าองค์เวียนดาแห่งนครเวียงจันทน์ ได้สิ้นพระชนม์ โอรสท้าวเพี้ยเมืองแสนได้ยกกองทัพเข้ายึดเมืองเวียงจันทน์และได้สถาปนาขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดินสืบแทนทรงพระนามว่า พระเจ้าศิริบุญสาร

          พ.ศ. 2320  ท้าวโสมพะมิตร และอุปฮาดเมืองแสนฆ้องโปง เมืองแสนหน้าง้ำ เกิดขัดใจกับพระเจ้าศิริบุญสารจึงรวบรวมผู้คนอพยพจากดินแดนทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงข้ามมาตั้งบ้านเรือน บริเวณลุ่มน้ำก่ำ แถบบ้านพรรณา (ปัจจุบันอยู่ในเขตจังหวัดสกลนคร)

          ต่อมาท้าวศิริบุญสารได้ยกกองทัพติดตามมา ท้าวโสมพะมิตรจึงอพยพต่อไปโดยแยกเป็น 2 สาย คือ
          - สายที่ 1 เมืองแสนหน้าง้ำเป็นหัวหน้า  อพยพไปทางทิศตะวันออก  สมทบกับพระวอหลบหนีไปจนถึงนครจำปาศักดิ์ขอพึ่งบารมีของพระเจ้าหลวงแห่งนครจำปาศักดิ์ และตั้งบ้านเรือน ณ ดอนค้อนก่อง  ต่อมาเรียกว่า ค่ายบ้านดู่บ้านแก  ในปี  พ.ศ. 2321 พระเจ้าศิริบุญสาร ให้เพี้ยสรรคสุโภย ยกกองทัพมาปราบพระวอตายในสนามรบ ผู้คนที่เหลือจึงอพยพไปอยู่ในเกาะกลางลำแม่น้ำมูล    ชื่อว่า  ดอนมดแดง (ปัจจุบันอยู่ในเขตจังหวัดอุบลราชธานี)

          - สายที่ 2  มีท้าวโสมพะมิตรเป็นหัวหน้า ได้อพยพข้ามสันเขาภูพานลงมาทางใต้ และตั้งบ้านเรือนอยู่ที่บ้านกลางหมื่น  ต่อมาท้าวโสมพะมิตรได้ส่งท้าวตรัยและคณะออกเสาะหาชัยภูมิที่จะสร้างเมืองใหม่ใช้เวลาประมาณปีเศษ จึงพบทำเลที่เหมาะสมคือบริเวณลำน้ำปาวและเห็นว่าแก่งสำโรงชายสงเปลือยมีดินน้ำอุดมสมบูรณ์ จึงอพยพผู้คนมาตั้งบ้านเรือนและได้จัดตั้งศาลเจ้าพ่อหลักเมือง

          พ.ศ. 2336  ท้าวโสมพะมิตรได้นำเครื่องบรรณาการ คือ กาน้ำสัมฤทธิ์ เข้าถวายสมามิภักดิ์ต่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 แห่งราชวงศ์จักรี และขอตั้งบ้านแก่งสำโรง ขึ้นเป็นเมืองได้รับพระราชทานว่า กาฬสินธุ์ และได้แต่งตั้งให้ท้าวโสมพะมิตรเป็น พระยาชัยสุนทร

          พ.ศ. 2437  สมัยพระยาชัยสุนทร (ท้าวเก) ได้มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการปกครองเป็นแบบเทศาภิบาล  มี  มณฑล  อำเภอ ตำบล  และให้เมืองกาฬสินธุ์   เป็น  อำเภออุทัยกาฬสินธุ์  ขึ้นกับจังหวัดร้อยเอ็ด

          วันที่ 1 สิงหาคม 2456 ได้ยกฐานอำเภออุทัยกาฬสินธุ์เป็น จังหวัดกาฬสินธุ์ ให้มีอำนาจปกครอง อำเภออุทัยกาฬสินธุ์ อำเภอสหัสขันธ์ อำเภอกุฉินารายณ์ อำเภอกมลาไสย และอำเภอยางตลาด โดยให้ขึ้นต่อมณฑลร้อยเอ็ด

          วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2474 จังหวัดกาฬสินธุ์ถูกยุบเป็นอำเภอ ขึ้นกับจังหวัดมหาสารคาม และ 1 ตุลาคม 2490 ได้ยกฐานะเป็น จังหวัดกาฬสินธุ์ จนถึงปัจจุบัน

แหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดกาฬสินธุ์

วัดโพธิ์ชัยเสมาราม

วัดโพธิ์ชัยเสมาราม

อำเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์
เป็นวัดโบราณ เป็นวัดเก่าที่ชาวบ้าน ได้นำใบเสมาหินสมัยทวาราวดี ที่ขุดพบมารวบรวมไว้จำนวนมาก มีใบเสมาหินขนาดใหญ่ที่อาจถือเป็นเอกลักษณ์ของอีสานเนื่องจากแทบจะไม่พบในภาคอื่นเลย

การคมนาคมภายในจังหวัดกาฬสินธุ์

ทางรถยนต์
          จากกรุงเทพฯ-กาฬสินธุ์ ระยะทาง 519 กิโลเมตร ใช้เส้นทาง กรุงเทพฯ-สระบุรี-นครราชสีมา (ทางหลวงหมายเลข 2) ถึงอำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น ต่อด้วยเส้นทางหลวงหมายเลข 23 และทางหลวงหมายเลข 213 มหาสารคาม-กาฬสินธุ์

ทางรถโดยสาร
          บริษัท ขนส่ง จำกัด (บขส.) เปิดบริการเดินรถกรุงเทพฯ-กาฬสินธุ์ทุกวัน โดยมีบริการทั้งรถธรรมดาและรถปรับอากาศ

ทางรถไฟ
          ต้องเดินทางจากกรุงเทพฯ-สถานีรถไฟขอนแก่น จากขอนแก่นต่อรถประจำทางเข้ากาฬสินธุ์อีก 75 กิโลเมตร สำหรับกรุงเทพฯ - ขอนแก่นนั้น การรถไฟแห่งประเทศไทยเปิดบริการทั้งขบวนรถเร็ว รถด่วน และรถดีเซลรางปรับอากาศ

ทางเครื่องบิน
          ต้องไปลงที่จังหวัดขอนแก่น แล้วต่อรถยนต์โดยสารเข้ากาฬสินธุ์

ระยะทางจากอำเภอเมืองไปอำเภอ และกิ่งอำเภอต่างๆ
อำเภอเมือง - อำเภอยางตลาด 16 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอกมลาไสย 13 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอสหัสขันธ์ 33 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอสมเด็จ 35 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอกุฉินารายณ์ 78 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอท่าคันโ 99 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอห้วยเม็ก 49 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอคำม่วง 79 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอหนองกุงศรี 62 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอนามน 42 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอเขาวง 98 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอห้วยผึ้ง 58 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอร่องคำ 38 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอนาคู 88 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอสามชัย 85 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอดอนจาน 32 กิโลเมตร
อำเภอเมือง - อำเภอฆ้องชัย 38 กิโลเมตร

แหล่งท่องเที่ยวตามจังหวัด

ที่เที่ยวภาคเหนือ

ที่เที่ยวภาคอีสาน

ที่เที่ยวภาคกลาง

ที่เที่ยวภาคตะวันออก

ที่เที่ยวภาคใต้